ثروتهای طبیعی کردستان و سیاست زمین سوخته!
یکی از سیاستهای دیرینه و همیشگی دولتهای حاکم بر کردستان علاوه بر استثمار و اجرای سیاست ژنوساید در مقاطع مختلف تاریخی و به بهانههای واهی به نسبت ملت کرد، تخریب و تاراج ثروتهای طبیعی و منابع زیرزمینی کردستان میباشد.
این سرزمین دارای پوشش جنگلی مناسب، ذخایر آبهای زیرزمینی و رودخانههای عظیم و معادن فراوان و متنوعی میباشد به گونهای که این سرزمین در زمرهی مناطق ثروتمند و غنی خاورمیانه به شمار میآید. اما متأسفانه در طی قرون متمادی سیاستهای استعماری و شوم حکام نامردمی باعث گشته که این نعمتها به تاراج رفته و بخش اعظم آن هم تخریب و نابود گردد. این منابع نهتنها تا امروز رفاه و آسایش ساکنین کردستان را درپی نداشته، بلکه چشم طمع استعمارگران را بیشتر متوجه این سرزمین نموده و آنان را جهت اصرار بر اهداف شومشان حریصتر کرده است. رژیم اسلامی در طول دو دههی گذشته با بهرهبرداری غیرکارشناسانه و بهکارگیری ماشینآلات و تجهیزات غیراصولی ضربات و زیانهای جبرانناپذیری بر منابع طبیعی کردستان اعم از مراتع و معادن و زیستبوم آن وارد ساخته است به طوری که در بهرهبرداری و برداشت از آنها بخش کثیری از مواد استخراجی به هدر رفته است و آن قسمت هم که استخراج و راهی بازار عرضه و تقاضا گشته، سود و بهرهبرداری از آن در انحصار وابستگان به حکام جور میباشد و بخش اعظم آن در دست نهادهایی همچون بنیاد مستضعفان و وابستگان نهادهای امنیتی رژیم است، آنان بدون توجه به اثرات سوء اقدامات غیرکارشناسی و حفاریها و استخراجهای غیرعلمی و غیراصولی خویش بر زیستبوم و جغرافیای طبیعی و اقتصادی کردستان هر روز گوشهای از سرزمین کرد را تخریب و بدون مدنظر قراردادن هیچگونه معیار و مبنایی، تنها در اندیشهی سود بیشتر بدون توجه به پیامدهای دلخراش آن میباشند، هر روز میبینیم که در نقاط مختلف کردستان شرکتهای سرمایهگذار و اقتصادی وابسته به افراد حکومتی با استفاده از اعتبارات اختصاصی سالانه مناطق کردنشین گوشهای از معادن کردستان را صاحب شده و بعد از به هم ریختن معدن، جنگل، کوه یا زیست بومهای بکر دیگر، منطقه را ترک میگویند. هزاران کوه کردستان را مورد حفاری قرار دادهاند، دهها بیشهزار را قطع و تخریب نمودهاند، بسیاری از آبهای جاری مناطق کردنشین را با استفاده از وجود تونلهای انحرافی به مناطق غیرکردنشین جهت تأمین آب شرب و کشاورزی منتقل کرده یا در حال انتقال آن میباشند، ذخایر طلا، سنگ، آهن، پوکه و... کردستان به گونهای ویرانگر استخراج و به تاراج میرود، دو دریاچه مهم ارومیه و زریبار بر اثر سوء مدیریت و عدم توجه و رسیدگی لازم در معرض انواع تهدیدات زیست محیطی میباشدو... .
از سوی دیگر یکی از بکرترین جلوههای طبیعی مناطق کردنشین کوهستانهای پوشیده از جنگل آن میباشد که به اعتقاد بسیاری از اکولوژیستها، جنگلهای قرار گرفته در رشتهکوههای زاگروس و دامنههای آن یکی از اکوسیستمهای بکرو بیمانند جهان میباشد که مساحت آن که از اطراف دریاچه ارومیه آغاز و تا کوههای لرستان امتداد مییابد بالغ بر 5 میلیون هکتار میباشد. این بیشهزارها و کوهستانهای پوشیده از درخت علاوه بر تأثیرات مثبت آب و هوایی، نقش بااهمیتی هم در جذب توریست و ایجاد درآمد برای منطقه و ساکنین آن دارد. همچنین جدای از فواید بسیار دیگر آن همچون شیرهی درختان جنگلی کردستان "ون" در تولید آدامس طبیعی، در صنایع کاغذ و چوب و کبریتسازی و... هم کارایی دارد. از خصوصیات مهم دیگر این پوششهای جنگلی پتانسیل و استعداد رشد و نشوونمای سریع و گسترده آن میباشد. اما به دلایل متعدد از جمله آتشسوزیهای مرموز در طول سالیان گذشته متأسفانه درصد تخریب و نابودی جنگلها به مراتب وسیعتر از توسعهی آن بوده است. همه ساله مساحتی وسیع از جنگلها در شعلههای مهیب آتش!؟ فرو میرود. برای مثال بنا به گزارش ادارهی منابع طبیعی مریوان در سال 1385 شمسی در جنگلهای مریوان و سروآباد 47 مورد آتشسوزی به وقوع پیوسته، که بر اثر آن 123 هکتار از جنگلهای طبیعی این منطقه در آتش سوخته است که برآورد خسارات مالی آن بالغ بر 9469275100 ریال میباشد.
همچنین بر اساس اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی در اینگونه مواقع میباید تمامی نهادهای نظامی برای کنترل و جلوگیری از گسترش آن بسیج میشوند. زیرا تأثیرات درازمدت آتش بر اکوسیستم بسیار مخرب و ماندگار میباشد و باعث فرسایش خاک، جاری گشتن سیلابهای ویرانگر، ممانعت در رویش گیاهان و زیست جانداران و آمیختگی انواع نباتات و حرکت مواد معدنی و... میگردد. این وضعیت در حالی حاکم میباشد که در طی چند ماه اخیر مسئولان نظامی رژیم در مناطق مرکزی و مرزی کردستان بیهیچگونه احساس شرم و به طرزی وقیحانه دست به آتشزدن جنگلها و مراتع طبیعی و ملی کردستان زدهاند تا سیاستهای ویرانگر و مخرب آنان تمامی جنبههای حیات کرد را دربرگیرد. رژیم که اخیراً در مقیاسی وسیع جنگلهای مناطق مریوان، بانه، سردشت، پیرانشهر، اورامانات، کامیاران، مناطق کوهستانی قندیل، منطقهی "كيَلةك" در مابین سنندج و کامیاران، منطقهی جنگلی "رةشةدآ و عةسراوا" و... را همزمان با لشکرکشی به مرزهای حکومت اقلیم کردستان و حملات توپخانهای به مناطق روستایی آن، به آتش کشیده است تا بتواند در کنار خالیکردن مناطق هر دو سوی حاشیهی مرزی از سکنه و احداث دیوار امنیتی مورد نظر خویش، با سوزاندن جنگلها و مراتع کردستان و ازبینبردن پوشش آن که همواره در طول اعصار گذشته پناهگاه و جایگاه استتار و پایداری و ماندگاری کرد بوده است، یکبار برای همیشه به مقاصد خویش برسد به همین خاطر سیاست زمینسوخته را اجرا مینماید. به طوری که بنا بر بیانیهی مشترک سازمانهای جامعه مدنی مریوان، وضعیت بحرانی میباشد و طی سال اخیر چندین مرتبه آتشسوزی در جنگلهای مریوان صورت گرفته که بر اثر آن بیش از 2500 هکتار از جنگلها در آتش سوخته و همچنان میسوزد، در حالی که اقدامی جهت ممانعت از گسترش آن صورت نگرفته است. مسئولان دولتی عدم تخصیص اعتبار و نبودن تجهیزات لازم را بهانه قرار میدهند در حالی که فرماندهان نیروهای نظامی مستقر در منطقه در جواب اعتراضات مدنی مردم منطقه اظهار داشتهاند که "امنیت از جنگلها برای ما بسیار مهمتر است"، این سخنان در حالی میباشد که محمود احمدینژاد، رئیس جمهور رژیم طی روزهای اخیر در پیامی رسمی به مردم و دولت یونان در خصوص وقوع آتشسوزی در جنگلهای آن کشور ضمن ابراز نگرانی و همدردی، جهت هرگونه همکاری و کمکی اعلام آمادگی نمود. اینگونه مواضع دوگانه تأکیدی دیگر بر سیاست استعمارگرایانهی رژیم در تمامی جنبههای سرزمین و زندگی ملت کرد است، البته پیشتر نیز این کار از سوی رژیم بعث عراق و حکومت کمالیستی ترکیه صورت گرفته و امسال نیز به صورت هماهنگ با رژیم ایران آتشسوزیهای مهیبی در جنگلهای کردستان ترکیه به وقوع پیوسته است. تمامی شواهد، اظهارات شاهدان عینی و داکیومنتهای موجود حاکی از آنست که آتشسوزیهای اخیر به شیوهای از پیش طراحیشده از طرف نهادهای نظامی رژیم و با اطلاع و دستور نمایندگان عالیرتبهی دولت در مناطق کردنشین صورت گرفته است. این حقیقت وظیفهای سنگین بر دوش ملت کرد و سایر جنبشهای زیست محیطی "صلح سبز" و مدافعان حقوق بشر ایرانی و جهانی میگذارد که در اقدامی هماهنگ و اعتراضی جهانی به طرق مختلف و مقتضی انزجار و نارضایتی خویش را از اینگونه اعمال ددمنشانه رژیم اسلامی ابراز نمایند و جهت پیشگیری از تخریب و نابودی بیشتر جنگلها و مراتع کردستان گامی عملی بردارند. زیرا زیست صلحآمیز در طبیعتی سالم و پایدار از حقوق بدیهی بشر به شمار میرود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر